Bu haftaki blog ovamızda kıç baş parmağında pıtrak tanıdık Hallux Valgus deformitesinin etiyolojisi, değerlendirilmesi, sınıflandırılması ve tedavisinde konservatif yöntemlerini literatür çallıkışmaları ile inceleyeceğiz. Bukanak anatomisi, yüklenme mekanikleri ve hastalıkları ile vücudun öteki bölgelerine nazaran daha kompozitşıktır. Mebdeinç ise tabanğın hem yeterince dinamik olan kısmıdır hem de yere aktarma edilen kuvvetin devir devir %90’ına denli olan kısmınü yüklenen özelleşmiş bir kısmıdır. Mebdeparmakta yaşanmış olan her türlü illet, günce yaşam kalitesinde gülmeyen bozukluğa reçete açabilir. Halluks Valgus; günümüzde gitgide kalan bir sıklıkla rastlanan, karışma edilmediği takdirde hastanın günllük aktivitelerini müterakki derecede kısıtlayan, tabanğın estetik görünümünü bozan, balkılı ve iveğen bir kıç çıbanparmağı hastalığıdır. Halluks Valgus (HV) deformitesi ilk olarak 1871’de Carl Huster tarafından tanımlanmış ve birinci parmağın abduksiyon kontraktürü ve laterale deviyasyonu olarak tanım edilmiştir. Halluks valgus deformitesi, söz mazmunı itibariyle kıç çıbanparmağının dışa açılanması olarak nitelendirilmesine karşın kompleks bir deformitedir. Ayakta kâin çeşitli patolojileri de bağırsakermektedir. Mebdeparmağın MTF eklemi, bir sesamoid mekanizması ile eklemi stabilize eden ve motor tabütüvan sağlayıcı bir kategori intrensek kasa ehil olması sebebi ile özel bir eklemdir. Bir numara parmağın kıç mekaniğindeki önemi, metatarsokuneiform eklemin lokalizasyonunun transvers ve medial longitudinal arkların kesiştiği yerde olmasından kaynaklanır. Medial longitudinal ark tabanğın en önemli abra nâkil örgüsıdır ve yürüme esnasında optimal desteği katkısızlayabilmesi birinci parmağın kinematiğine sadıkdır. Halluks Valgus Etiyolojisi: Bukanak, evrimsel tebeddülat esnasında esas fonksiyonu olan kavrama kabiliyetinin çoğunu kaybetmiştir. Fakat bu tebeddülat sonucunda de adduktor hallusis kası kavramayı kolaylaştıracak yerleşime ehil olarak kalmıştır. Antagonisti (bir kasın pahal sorunlevini gören kas) olan abduktor hallusis kası ise mekanik olarak dezavantajlı durumdadır. Bu imbalansın halluks valgus etyolojisi ile ilişkili olabileceği düşünülmektedir. Halluks Valgus, sıklıkla ayakkabı giyen toplumlarda görünen bir sorundur. Halluks Valgus oluşumundaki omurga nedenin ayakkabı allıkışkanlığı bulunduğunu destekleyen bir antraktştırmada Lam ve Hodgsson, ayakkabı kullanan toplumlarda düzgülü nüfusun %33’u¨nde Halluks Valgus oluşumunda artış saptamışlardı. Ayakkabı giymeyen toplumlarda ise bu tahminın % 1,9 civarında bulunduğunu bildirmişlerdir. Hereditenin sağlam çok kişide halluks valgus oluşumunu etkilediğine inanılmaktadır. Fakat genetik geçiş tam olarak gösterilememiştir. Ayağın pronasyonuna ve kıç ön kısmınün abduksiyonuna neden olabilecek metatarsus primus varus (MPV), pes planus, pes planovalgus, pes ekinovarus deformiteleri de halluks valgus sebepleri arasındadır. Halluks valgusun öteki intrensek sebepleri beyninde aşil tendon kontraktürü, generalize eklem laksitesi, MTF (metatarsofalangeal) eklem hipermobilitesi ile poliomyelit, serebral palsi, serebrovasküler vakalar üzere nörolojik hastalıklar, gut, romatoid artrit, psöriatik artrit üzere romatizmal hastalıklar, hatta çıbanparmağın aşırı büyüklüğü, ikinci parmağın amputasyonu, polidaktili üzere daha seyrek göru¨nen durumlar da skorlabilir. Temelı antraktştırmacılar halluks valgusun kadınlarda çok daha pıtrak görünmesine özen çekmişlerdir. Fakat bunun sebebinin genetik intikalten çok hanımefendilerin erkeklere nazaran daha okkalı sivri uçlu ev, topuklu ayakkabı giymeleri olduğu düşünülmektedir.